Gönlümün Özlemi Şiiri - Gürsoy Solmaz

Can hiraş sadalar özlem olamlı,
Aydınlık yolların gölgelerinde...
Veyahut kuruyan kurumamalı,
Güneşin üstüme doğduğu yerde...

Yalnızken sevdamı görmedim tekin,
Ürperdim gecenin yarılarında,
Gölgeler görünce tiksindim lakin,
Bunaldım hayalin yoğu-varında...

Gönlümün yaylası özlem diyarı
Dolaş ki göresin yaylalarında,
Sevdamın sen oldun tek şehsuvarı,
Kem göze nur olduk nicelerinde...

Dökülen yaprağa anlam vermeli,
Bu geçen yılların mevsimlerinde...
Anlayan birine bir söylemeli,
Natıkam sıfırdır, hafzalam inde...

Sitem var, özlem var dizelerimde,
Anlamak olur, anlamamakta
Dedim diyeceğimi, gerçi derim de,
Anlamamak beni bunak sanmakta...

Gürül gürül akar sevdalı çeşmem,
Dudağı değenler giderdi özlem,
Yokluğa değişmem, vara değişmem,
Özlemim göklerin kubbelerinde...