Gönlümün Ortalığı Şiiri - Uğur Taşkın 73

Bir son sigaranın mecburi yakılışındaki, hiç bitmesin umuduyla sevmesini biliyordum bir tek ben
Açık yaraların kaybedilen kanı önemindeydi bende, her zaman sevgili
Adının anılması insanı ürküten bir şeytan tırnağı gibi, çekip söktüğünde sevdasını içimden
O bilmese de, yanan kibritlerin ısınışındaki hayaller kadar gerçekti
Hiç hesapta olmayan bir meltem titreyişinde söndürdü, kendi kendini

Son kadehin dibindeki alkolün, bir şişe daha olsaydılarına, tam arkamızdan itilmiştik
Kararan akşamlardaki yatışların, kapanmayan gözlerindeki uyanıklıklar
Ne kadar çok vefa göstermekteydi tarafımıza, böylelikle öğrenmiştik
Şarkıların uzatmalı makamlarındaki uzamalar gibi, en uzunu oldu artık, nefes alışlarımızın süresi

Bir tek kadeh diye oturulan çilingirlerde;
Bir kadehte duramayışlarla yarış halindeki, bir duramayışla, terk edilmişti sevdamız
Haklılardı kendince, ardına bakmadan yok olanlar
Ayıplanırdı, tabi ki;
Eskisinde vakit kaybedip de, söz verilen yeni sevdalara, geç kalmalar

Yeni biçilen çimlerin, yağmurdan sonraki toprak kokusu sinmiş levhası yoktu, ama
Sevişmek ve hatta el tuttuşmak bile
Yazısının ne renk olduğu önemli olmayan, bir tabeleya gerek duymaksızın, yasaklanmıştı tenimize
Şiirler mi yalancıydı, yoksa yalanlarmı şiir gibi sunulmaktaydı
Önemsizliği üstümüze yapışan, unutmalarla yüzleşti
Koklayamayıp da, gül kokulu deyişlerine aldandığımız sevgili

Dokunmak yasak, yaklaşmak yasak, yavaş yavaş konuşmak yasak
Sonrasında, sevmek bile yasaklandı
Sadece, sevilmemenin belirtilerine yasak değildi, teşhisler koymak
Gönlümüzün söz hakkı yoktu, olmamalıydı

Yardan, sevdamıza değer biçildi, herkes gibi sıradan hükümlerle
Tek ayrılan biz değiliz oldu, finalimizdeki repliklerde
Sevgili gözünde, ne kadar da bizmiştik meğer
Oysa, o ana kadar, sevdam da, ben de, resmi kurumlarca hiç ölçülmemiştik
Hiçbir yazı verilmemişti tarafımıza, tam teşekküllülerce, siz, bu kadar, bizsiniz diye

Aslında, bizdeydi hata
Söylemişlerdi, evlilik resmi bir müessese diye, büyükler
O kadar resmiyeti, tahmin edemedik
Dudaklarımız bile, birbirine deyemediler
Şimdi sevgiliye düşen, bana ait alyansın incelttiği parmağındaki izleri, hızla yok etme çabaları
Ve bulunması imkansız olan, tarafımı suçlama durumları
Bana düşen ise, yeniden kalkıp toparlamak, dağılan gönlümün ortalığını.

(20/06/2007)