Sedasında yürüdüğüm derya oldun
Gözlerinde kaybolduğum sevdam oldun
Sen bende doğan sabahların tan yeri oldun
Ey sevgili sen benim gönlümde açan bahar çiçeklerinin kokususun
Hasretinde kaybolduğum
Sensin eminim sensin benim o güzel gönül yurdum
Gel de gör bak bende açan gonca güllerinle senle dolup nur oldum...
Versem sana onları kendini benle doldurur muydun
Haykırsam bendeki seni çınlar mıydın bana geri
Bitmeyen sevdaların bitmeyen hikayesi gibi
Yazarmıydın beni bu arşa ölümsüz bir şiir gibi
Okur muydun beni acaba oralarda ebedi
Bu bendeki gelen baharın müjdeli inleyişleri
Sensin benim yüreğimin bahar çiçeği
Olmuyor... çare yok... gel de gör bak tam buramdaki sığmayan sevgini
Gel ey sevgili...taşıyayım seni yarınlarıma...sensin gönlümün ölümsüz piri...
Kayıt Tarihi : 2.1.2013 13:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Efe Aktürk](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/01/02/gonlumun-olumsuz-piri.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!