Gönlümün Misafiri Şiiri - Şehmus Kartal

Bu hayatım hep sensiz geçecek sanma sakın,
Bir gün gelecek inan yoldaşım olacaksın.
Gönlümün misafiri olmaz ki senden başka,
Bu yüreğimdeki sevgi seninle döner aşka.

Aşk dediğin yürekte saklanır ömür boyu,
Hayatta hep çırpınır susmadan ömür boyu.
Sensiz kalp atışlarım bu ara çok hızlanmış,
Yüreğe söz geçirmek inan bana zorlanmış.

Neden hala bu sızı kalbimi çok yakıyor,
Feryat figan ederken alev gibi yanıyor.
İnan bana hep senin aşkındır bende kalan,
Sevdandır beni böyle dünyalara hep salan.

Hep sana hoş geldin der hayatım baharına,
Beklediğim misafir hep sensin muradıma.
Hangi rüzgârdır seni ne zaman getirecek,
Kalbimin kuytusuna ne zaman yerleşecek.

Sen gelince yanıma kelebekler uçuşur,
Etrafımda rengârenk güllerden iz oluşur.
Senin gelişin bana sanma ki boşunadır,
Mutluluk benim için hep sana kavuşmaktır.

Şimdi hissediyorum yakınımda gibisin,
Öyle yakınsın bana sende hissetmelisin.
Kanımca seni sevmek dünyalara bedeldir,
Bir bakışın içimi ısıtan bir alevdir.

Aklımdan çıkmayışın ömrümün baharıdır,
Sadece seni sevmek yüreğimin karıdır.
Gülüşüne sığınmak liman gibidir bana,
Sadece seni sevmek mutluluk verir bana.

Baharı yalnız senle yaşamak istiyorum,
Her zaman hayalini önümde görüyorum.
Sevgilim inan bana aklımdan çıkmıyorsun,
Bir ömür boyu benle durmadan geziyorsun.