Söz söyledi cânâ ömre muadil,
Bundan böyle ölsem, yine gam yemem.
Tam kırk yıl bekledim, açılmadı dil,
Sabrımı denedi; "demedi", demem.
Sen Leylâ, ben Mecnun kaldık yıllarca,
Yılların hıncını aşk ile yendik.
Sevgin benliğime atınca kanca,
Çok seneler türlü türlü denendik.
Bazen çöller aştık, dağlar dolaştık,
Mesken seçtik ömre nice otağı.
Bazen halimize kendimiz şaştık,
Sanki yaşamıştık onlarca çağı.
Birgün hayallerin perdesi kalktı,
Karanlık mevsimler kendini yedi.
Şimşekler semadan ruhuma aktı,
Gönlümün Leyla'sı "sevgilim..." dedi.
10.08.2017
Fatih-İST.
Kayıt Tarihi : 11.8.2017 16:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
"Hayal deryasına ben bazı bazı..." E.Ö.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!