GÖNLÜMÜN KAFİYESİNDEKİ YOKLUĞUN
Gönlümün kafiyesideki yokluğunun
Ne yeri ne yurdu vardı
Göğüs kafesimde
Nefesimi kesen ince bir sızı
Yüreğimi apansız bir kasvet sarıyor
Damarlarında kanım çekiliyor
Çığlık çığlığa haykırmak istesem de
Dilim lal suskun
İçimde fırtınalar kopuyor
Gecelerim zindan
Gündüzlerim viran oluyor
Seni özlemek ise
Zemheri soğuğu gibi üşütüyor beni
Uğultu bir ses gibi yokluğun
Kuraklarımda hiç dinmiyor
Gecenin koynunda sakladığım hasretin
Avuçlarımda dökülürken
Umudum kör kuyulara düşüyor
Ne zaman seni özlesem
Ruhum bedenimden çekilip
Sebepsiz nedensizce
Mussalla taşına uzanıyor
ZÜLFÜ KILIÇ
Zülfü Kılıç
Kayıt Tarihi : 22.11.2024 21:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!