Gönlümün hicran pınarında…

Gözelerin uzaklardan süsülürken sevdamın
Kefeninin biçildiğini hiçbir an unutmuyordum
Sen yüreğinde onmaz fırtınaların dalgasında
Bizar kalıyordun, hiç bir umut bulamıyordun

Yüreğimi yoluna serdiğimi hissettiğin halde
Hala direniyorsun, sevmediğini bildiriyorsun
Hasret çeken ruhumun mecaline tınmıyorsun
Ağıtlar yaksam gülüyorsun, delisin diyorsun

Salınırım sevdanın dinmeyen salıncaklarında
Bir umutla beklerim gönlümün hicran pınarında
Yalnız senin melaline gömülürüm evrenin ışığında
Senden uzak kalınca bitap kaldığıma inanır mısın?

Bir kez olsun bağrına basmasan da kırılmam
Sevgi dilenmek için gönül kapına dadanmam
Hatta seni anmam, mısralarını asla okumam
Sen yeter ki kahretme, bir sitemde bulunma

Senin sevdanla yanmak varsa hazırım yanmaya
Seni sensizliğinde solumaya mananda kalmaya
Mısralarında yorulamaya, sevginle konuşmaya
Ben razıydım sen hala niye kaçıyor kaybolursun