Gönlümün Has Bahçesi Şiiri - Nurten Tarım

Güne dargın ışıklar sürgün geceme
Güneşe hasret yılgın yollardayım
Ilgıt ılgıt yağmurlara tutunur
Yüreğimde buharlaşan aşk damlalarım

Mazi defterime düşmüş kış beyazı ayaz
Yorgun bakışlı umutlarım sürülmüş kardelene
Kanat çırpar can kuşum
Tenimde sevişmelerin
Terinde açan mavi güle

Tuzak kurma aşka kelepçeli ayrılık
Açılsın bakışlarını kuşanmış yollarım
Paslı anahtarını yutsun bataklıklar
Söğüt gölgesine gülümsesin nilüfer

Doğsun gönül aydınlığı güneşler
Söz düşmüyor vurgun dudaklardan
Sevda kılavuzu geceye adanmış yıldızlar
Solmasın ay cemalinde gülüşün

Sürülsün susuz çöllere
Hüzne sürgün gözyaşı
Sürüklesin sam yeli
Yansın kızgın kumlarda yalnızlık

Kaplasın beklentileri
Işığa çiçek açan çiçekler
Sessiz sabahları coştursun kuş cıvıltısı
Aşkın kızıl ufkuna açılsın
Gönlümün has bahçesi

Kar fırtınasının öfkesi bahara
Toprak altında tohum yeşil telaşında
Geç kalma bahar kış gebedir sana
Dalga kıranlar dindirsin hırçın suları
Martılar bekliyor kıyıya vurmuş balıkları
:
Nasıl ki olmaz ise
Yağmur bulutsuz
Deniz susuz
Gün güneşsiz
Bahar çiçeksiz
Rüzgar tozsuz
Gece yıldızsız
Olmaz ise olmaz
Gönlüm aşksız
Aşkım sensiz olamaz

Ben sana sen bana sürgün
Sürgünlüğüm kanımda suyum
Canımda son soluğum
Sürgün olsun nefesine canım