elini uzat
uzak değilim o denli
dokun hüznüme
ben buradaysam daha
sürgünlüğümdendir
yeşile
çalıyor biraz
sevdalı gözleredir
kalışım
çıldırmış bir pencereden bakarım
giz içinde uçuyor kuşlar
maviye
size mektup yollarım
kanatlarında
kanayan kanamaktadır
gece kokunuzu getirir
misler gibi
benim güzel ölülerim
kimi çay
kimi kahve içer
sandalyelerinde eğreti oturup
soluklanmaya gelmiş
hemen gidecekmişcesine
beyaz bulutlardan konuşurlar biraz
hepsi bu kadar
değil elbet gerisi de var
onu da bir başka şiirde anlatırım artık
benim güzel
ölülerim
her gece gelin beklerim
siz de bekleyin az kaldı
size sarılmaya geleceğim
Kayıt Tarihi : 1.11.2007 16:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
1 Kasım 1954 Bir çocuk şiire doğdu bu gün. Geceye doğruydu annesinin sancıları, geceye doğdu. Doğarken hiç ağlamadı, sonrasına sakladığından. Sessiz,sakin,uykucuydu.Gelecek günlerine bıraktı uykusuzluğu. Yaşamanın da ölmenin de güzelliğini gördü, gönlündekilerle...1 Kasım 2007
TÜM YORUMLAR (1)