Gönlümün Güneşi.. Şiiri - Kenan Kervan

Ey güneşi Divane gönlümün.
Ne beklersin daha; gel artık.
Duymazmısın senin için ettiğim duaları.
Meleklerden sana söylediğim selamları almazmısın.
Gel artık güzel dost.
Bu dost sohbetleri yetmiyor artık.
Gelde doyur şu sofralardan aç kalkmış gönlümü.
Ey ruhumun hem burada hem ahirette dileği can.
Ey gönlümün hevesi.
Nefsimin pınarlarını kuruttum seni beklerim.
Ne olur çok bekletme çabuk gel.
Senin güzelliğin bu yüreyimin ilacıdır.
Dermansız hastalılarla bu fani dünyada,
Bizi tek başımıza bırakma ne olur.
Gel eyy Allah aşığı,
Gel eyy Muhammed aşığı.
Gel de gül bahçelerini beraber gezelim.
O Gülü bulalım Şefaatine ulaşalım.
Bu gönül daha sensiz duramaz.
Gel de yanalım içtiğimiz mansur şarabının ateşi ile.
Gel de ruhlarımız huzurla dolsun.
Açalım ellerimizi sema ile Rabbimin rahmetini bulalım.
Yükselelim arş-ı semaya meleklere selam edelim.
Islanalım beraber gözyaşlarımızla.
Gel artık eyy ruh, ne olur çabuk ol.
Bak saatler geçiyor,günler bitiyor bir bir.
Sen hala yoksun, gelmiyorsun.
Ömür bitmeden gel ey dost.
Ateş bizi bulmadan yetiş.
Yanalım bu dünyada, yanmadan önce.
Ve ölelim seninle, ölmeden önce.
Bu ateşler kor oldu içimde aşkın ile.
Ferahlatmıyor bu dünyanın hiçbir nimeti.
Gel eyy Ab-ı Hayat
Ver suyundan bir yudum.
Verde dinsin bir nebze de olsa acılarım.
Elini sür göğsüme sende biraz yan.
Tadına var ki bir daha gitme.
Eyy nur, ey ateş, ey su.
Bekletme artık sana esir olmuş bu ruhu.
Gel de kurtar bu hapishanelerden.
Gel de bitsin bu esaret.
Kır şu ayağındaki zincirleri teker teker.
Kır da koş imdadıma gül yüzlü,yetiş.
Bak bitiyor herşey,bizi bekleyenler var.
Onlardan önce davran da al bizi.
Al da götür başka diyarlara buralardan.
Buralar ki çorak, bereketsiz ve hep dumanlı başım gibi.
Gel al beni,
Gel de götür ikimize vaadedilmiş topraklara.
Ömür bitmeden gel ey dost.
Ateş bizi bulmadan yetiş
Yanalım bu dünyada, yanmadan önce.
Ve ölelim seninle, ölmeden önce.