Gönlümün Gülü Şiiri - Muharrem Özçelik

“Sensiz yaşamak büyük bir yalnızlıktır
Sensiz yaşamak büyük bir tutsaklıktır”
M.Özçelik / Işıkoğlu

GÖNLÜMÜN GÜLÜ

Ey gönlümün gülü,
Biliyor musun?
Bu hayatta
Sensiz yaşamak benim için
Hayatımın en büyük azabıdır…

Ey taze bahar gülü,
Biliyor musun?
Bitmeyen hasretinle
Sen benim yalnızlığıma
Düşen bir gölgesin
Her gün peşinden gittiğim…

Ey kalbimin gülü, neredesin?
Çektiğim bunca çileler
Bil ki benim için
Senin bana verdiğin acı,
En büyük servetimdir…

Ey sevda bahçemin gülü,
Neredesin?
Ben dayanamam yalnızlığına
Sensiz odam, bomboş dört duvar
Bilsen yaşadığım günler
Nasıl ıstırap oldu bana
İnan ki duvarlara çiviledi beni
Ey ruhumun gülü,
Neredesin?
Esir etme beni sensizliğe…
Artık dayanamam bu hasrete

Bir defa gelip görseydin
Benim bu garip halimi
O zaman anlardın
Gerçek sevene yaptığın bu mezalimi…

Işıkoğlu der ki;
Sensiz yaşadığım günler ıstırap oldu
Sevdanın kor ateşiyle yakma beni!
Yüreğim sana mahkûm
Bir hayal kırıklığıyla, yıkma beni…