Gönlümün Duvarları Şiiri - Şair Rananur

Gönlümün duvarları yıkıldı bu gece
Adeta bir viraneye döndü
Issız, boş ve yapayalnız bir viraneye
Yavaş yavaş sevdiklerim azalıyor
Birer birer beni terkediyorlar
Adeta beni bu viranaya gömüyorlar diri diri
Oysa ki bu duvarlar çok sağlamdı
Senin aşkın, senin sevgin sağlamlaştırdı bu duvarları
Ve gene senin aşkın yıktı bu duvarları
Senin ilgisizliğin, soğukluğun, vurdum duymazlığın
Yıktı bu duvarları...
Henüz bitmemişti bu duvarlar
Sana ulaşamadı, evliliğe erişemedi..
Ve tekrar başa döndü,
Sonu göremeden başa döndü
Başladığı yere...
Hiç ulaşamayacağı sonu hayal ederek geri döndü
Yorgun, bitap, çaresiz ve sensiz....
(13.04.2005, Ankara)