sevgisizlik susuzluk gibidir
kurur gider bedenin
ne kadar derin de olsada köklerin
gökyüzü senin
toprağa bağlı olsa da kaderin
sararıp solan yaprakların
her biri yitip giden anıların
çıplak kaldığında dalların
işte en duygusuz anların
her geçen gün çürüyor bir yanların
bunlar unutulmuş sevdaların
arada bir bülbüller dallarında
yaşanır yeniden geride kalmış aşkların
bilirim beğenmezsin toprağını,taşını
ne desen boş,bu senin kaderin
senin için anı durdursam
hatta geriye alsam zamanı
bilirim yine de yaparsın aynı hatalarını
sen eğilirken,boyun eğerken sert rüzgarlara
bak direniyor genç fidanların hayata
işte ilkbahar yeniden yeşerecek dalların
her ne kadar sık olmasa da yaprakların
kuruyana kadar bitmez umutların
sonunu bilir de yine de yine de kök atarsın derinlere
bir gün ömür bitip sonun geldiğinde
umulur yitip gider acıların...
Antalya 22/02/2013
Özgür İncedayıKayıt Tarihi : 22.11.2013 10:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!