Gönlümün Çiçeği Şiiri - Cafer Akyol

Dün doğayla kucaklaştım bir tanem
Hayata gözlerini yeni açan
Rengârenk o güzelim çiçeklerle tanıştım
Seni sordum onlara
Tanırmıyız acaba dediler
Tanırsınız dedim çünkü benim çiçeğim
Bir tanedir
Başta papatya olmak üzere
Hepsi merak ettiler
Rengi nedir özelliği nedir
Ömrü ne kadardır
Dağ çiçeğimi kır çiçeğimi
Diye soru yağmuruna tuttular
Bunların hepsi dedim
Anladık saksı çiçeği
Hayır dedim
Seni çok sevdik dediler
Ne olur çiçeğinle bizi tanıştır dediler
Hiç olmazsa rengini söyle
Mavilim dedim
Hep bir ağızdan
Bulduk bulduk
Zambak dediler
Seni tanıştırmanın zamanı gelmişti bir tanem
Gönlüme yerleşip bana hayat veren
Bana yaşama sevinci veren adı gönlümün çiçeği dedim
Tanımıyız diye birbirlerine baktılar
Seni tanımadılar bir tanem
Çıldıracaktım nasıl tanımazlar
Kızdım hepsine
İsyanım çok büyüktü
Siz benim çiçeğimi nasıl tanımasınız
Onun gibisi var mı hiç
Dünyanın bütün çiçeklerine değişmem onu
Dünyanın en güzel çiçeğidir o
Sizin gibidir tertemizdir pırıl pırıldır
Bulunduğu ortama sevgi saçar
Huzur verir güven veriri hayat verir
Cana can veriri
Ne olur onunla tanışın
Onun bütün güzelliklerinden yararlanın
Yalnız siz değil
Nefes alıp veren bütün canlılar dünyası
Onun güzelliklerini özümlesinler
Huzur ve güven bulsunlar
Benim gönlümün çiçeğiyle tanışın ki
Günün yirmi dört saatini sevgiyle geçirin
Her gün yeni günle yeniden doğun
Benim gibi
Bu miras
Kuşaktan kuşağa
Sürsün
Savaşların kinin nefretin yerini
Barış alsın
Her gönülde birer
Sevgi kondu kurulsun