Gönlümün Batısı Şiiri - Adem Arslan 3

Gönlümün batısına bahar gelmiş,
Bir yağmur tanesi açar gülleri,
Tatlı bir rüzgar okşar yorgun gönülleri,
Nereye gittiğimi bilmeden yürüyorum ışığa,
Sonu aydınlık ümidiyle.
Baharla yeşeren dallar değil sadece,
Sönmüş umutlarla hayaller,
Düşlerimin kıyısına vurur dalgalar.

Gönlümün doğusu kış halen,
Bıraktığım vefasız yüzler gülmezler,
Siyah beyaz filmler gibi tatsız tuzsuz,
Kopan fırtınalar ve kaos.
Ve insanlığın yüzüne inen utanç maskesi,
Sahte gülüşlerin arkasına gizlenmiş nefret ve kin,
Nasıl bir riyakarlıktır bu lakin,
Sözün bittiği yer nutkun tutulduğu anım,
Ve kalabalıklar içindeki Yalnızlığım.