Sensin benim ruhumu dört bir yandan kuşatan,
Sensin sensiz dünyadan beni çekip çıkartan,
Ekmeğimsin, aşımsın, hayat arkadaşımsın,
Seni üzüp inciten, zeval görür tanrıdan.
Sen bir duru pınarsın, edalısın, berraksın,
Öyle bir soğuksun ki: çabuk içmem, çarparsın,
Yudum yudum içerken yüreğime akarsın,
Her ne kadar aksan da, gönlüm sönmez, yakarsın.
Sen bir melek kadar saf, güneş kadar parlaksın,
Tomurcuk kadar masum, bülbül kadar şakraksın,
Gelincik kadar narin, gül kadar cazibeli,
Duyguma hayat veren, gönlümün baharısın.
Kayıt Tarihi : 28.3.2008 23:19:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erbil Pozam](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/28/gonlumun-bahari-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!