Gönlümü Yaktım Kavurdum Şiiri - Nihat Yücel

GÖNLÜMÜ YAKTIM KAVURDUM

Gözlerin bir tayf odağı
Sana doğan güneş benim
Geçit vermez aşkın dağı
Aşık Ferhat’a eş benim

Külüngü göğe savurdum

Seni duydum ve anlattım
Yıllarca koştum peşinde
Acıma acılar kattım
Aşkın kutsal ateşinde

Gönlümü yaktım kavurdum

Düştüm aşkın balçığına
Çırpındıkça yutar beni
Aşkın çılgın bir fırtına
Dağdan dağa atar beni

Belli olmaz yerim yurdum

Güneş önünde eğilsin
Dağlar selam versin sana
Sen benden ayrı değilsin
Bilmem ne hal oldu bana

Kara sevdaya tutuldum

Kuşlar kalkar küme küme
Seninle artar sevincim
Sancı oturur göğsüme
Aşk kalbimde ak güvercin

Kafesi açtım uçurdum