Gönlümü soğukta donduran buz bana kaldı

Ah içinde inleyenler sürmezmiş devran
Gözlerimden akan yaş hep bana kaldı
Dedim kış geçer baharda dönerde devran
Gönlümü soğukta donduran buz bana kaldı

Ayrılığın üzerine hasretim eklendi
Yüreğimde yanan sevda ateşi korlandı
Ayrılığa çok yandım yüreğim hepten küllendi
Umutlarım hep soldu gamla yas bana kaldı

Dedim gurbette dertlerim hepten de biter
Dedim gönül bağımda yeniden gülüm açar
Gönül bağında belki onun güleri kokar
Bülbül hep figan etti ahu zar bana kaldı

Halil’im gurbet saçlarına aklar düşürdü
Yaz bahar ayında hasadımda çürüdü
Gönlümü hep gamlar kederler bürüdü
Gittiğin yollarında yar tozu bana kaldı

Halil ÇOLAK 07.02.2010
ANKARA