Gönlümü mart 'eli deymeden gel...

Sanki; hüzün tohumlarımı serpilmiş yüreğime,
Gönlümde son baharı yaşıyorum; sevdiğim...
İncilen ruhum nezaman düzelir bilinmez...
Yoklugun da; varlıgını arıyorum.

Artık elimde tutabileceğim bir şeyler kalsın istiyorum;
Yarınıma,seninle.
Hesapsızca...
Gönlümü mart 'eli deymeden
Bahara koşmak seninle...

En hüzzan şarkının nakaratını
Bir agızdan mırıldanmak;
Gecelere adımızı yazabilmek,
En güzel yıldızı ulaşabilmek hayallerimizde,
Dokunmadan binlerce kez öpebilmek seni...
Tekrardan başuçuma yerleştirmek o en güzel resmini...

Gidişine alışamadım yar
Ruhum senin; götür gittiğin yere...
Bir mezar taşında anılsın adımız,
Can çiçekleri serpilsin yüreğimize
En kurak mevsımde göz yasıma inat yeşersin
Yağmur olup aksın toprağımıza

Bu nasıl bir elveda, sevdiğim...
Alışamadım hala yokluğuna...
Seni alıp götürdükleri kapılar
sanki açılmamaksızın üzerime kapalı
Bir umut bekliyorum yolunu gel,
sonbahar olsun gel, yeterki
sen gel...