Gönlümü kırdı sevdiğim insanlar

Hep güzel bir şiir yazmak istedim,
Gönlümü kırdı sevdiğim insanlar.
Bu kötü yazgıyı bozmak istedim,
Karşıma durdu sevdiğim insanlar.

Duygumu alıp sineye beledim,
Düşmanlarıma karşı diş biledim.
Özgürce söz söylemeyi diledim,
Ağzıma vurdu sevdiğim insanlar.

Yapma deyip boğazımı sıktılar,
Bu dünyada hayalimi yıktılar.
Bir adım atsam önüme çıktılar,
Hep hesap sordu sevdiğim insanlar.

Feryat figan ettim olmadı bakan,
Ayağıma battı çalıyla diken.
Kendi derdim başımdan aşkın iken,
Bana dert verdi sevdiğim insanlar.

Ah Yusuf anlayan olmuyor seni,
Ateşle yandı vücudumun teni.
Acıyla kıvranırken tutup beni,
Tam yere serdi sevdiğim insanlar.