GöNLÜMÜ KENARA KOYDUM Şiiri - Binali Kılıç

Her güzelin arkasından koşarken
Döndürdüm kenara koydum gönlümü
Gördüğüne âşık olup coşarken
Sindirdim kenara koydum gönlümü

Yeter her güzelden hoşlandık dedim
Bizi hor gördüler dışlandık dedim
Artık sen de bende yaşlandık dedim
Kandırdım kenara koydum gönlümü

Dedim sabret belki başka bahara
Beni bülbül gibi düşürme zara
Konmak üzereyken başka dallara
İndirdim kenara koydum gönlümü

Saldı beni türlü, türlü kahıra
Zapt olmuyor her gün başka şehre
Yakaladım hasret denen zehire
Bandırdım kenara koydum gönlümü

Ölümsüz istiyor sanatlarını
Saymakla bitmiyor inatlarını
Uçamasın diye kanatlarını
Yondurdum kenara koydum gönlümü

Binali der turna gider eşine
Çok yoruldum gidemedim peşine
Onu da kendimle aşk ateşine
Yandırdım kenara koydum gönlümü

Binali KILIÇ