gönlünü kaptıranlar gibi
kaptırınca gönlümü
inanılmaz değiştim
hayatıma ışık yağdı
zaten ben, ben değildim.
her gün ölümler yaşıyorken
şehrin ağırlığı
vefasızlığı içinde
elimde kalmadı
güvenilir bir dost
mavi sisler sarmış güneşimi
ufuklarımda
başka bir gök yüzü de yok
çaresizdim
ilk sen oldun
ilk sevgilim
iki kelebek olup
kanatlandık
bir düş kurup
günlerce birbirimize sarıldık.
Mustafa kaya
24.01.2007 / Üsküdar
www.mustafakaya.net
Kayıt Tarihi : 24.1.2007 05:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Elazığlı Mustafa Kaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/24/gonlumu-kaptirinca.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)