Gönlümü Hoş Edemezsin Şiiri - Zeyno Garagız

Yücesinden dağı aşıp gelirken,
Emeği savurup boş edemezsin,
Çilelerim bir bir kalpte kalırken,
Sen benim gönlümü hoş edemezsin.

Aşkta bizden nasip alırdı elbet,
Kısmet olsa eğer olurdu elbet,
Kalpler birbirini bulurdu elbet,
Sen benim gönlümü hoş edemezsin.

Uçurumdan bindik duraktan değil,
Biz yürekten sevdik meraktan değil,
Usta'dan öğrendik çıraktan değil,
Sen benim gönlümü hoş edemezsin.

Görmeden bilinmez aşığın gözü,
Kaderse çekilir maşuğun nazı,
Sabırla bezenir cananın özü,
Sen benim gönlümü hoş edemezsin.

Yürekler dağlanır gönülde telaş,
Karanlık sonunda feraha ulaş,
Feleğin çarkında dolaş ha dolaş,
Sen benim gönlümü hoş edemezsin.

Hudutları aştı bendeki sınır,
Gönüller sevince sınır mı tanır?
Bana ettiğinden insan utanır,
Sen benim gönlümü hoş edemezsin.

Dertlerim dermansız tabip neylesin,
Şairler şiirler adım söylesin,
Garagız da böyle gönlün eylesin,
Sen benim gönlümü hoş edemezsin.