Gönlümü Avutuyorum Şiiri - Adem Durmazer

Geceye çizdiğim düşün karşısına geçip
Kendi kendime gönlümü avutuyorum
Geçmişten birkaç tane güzel anı seçip
Kendi kendime gönlümü avutuyorum

Gece zifiri karanlık ayla yıldızlar kayıp
Bu saatte ne yalnızlık ne ağlamak ayıp
Gözümden akanların binini bir sayıp
Kendi kendime gönlümü avutuyorum

Hüznün mızrabı okşuyor gönül telimi
Özlem ruhumu sıkıyor çaresizlik elimi
Buz gibi beton duvara yasladım belimi
Kendi kendime gönlümü avutuyorum

Dolumu esiyorum sessiz sessiz ağlayıp
Yaramı kurutuyorum yas ile dağlayıp
Uzak ihtimalli belkiler e umut bağlayıp
Kendi kendime gönlümü avutuyorum

İnsafsız dertler bedene koydu haciz
Kör şeytan Dakka başı ediyor taciz
Olabildiğince yorgun olabildiğince aciz
Kendi kendime gönlümü avutuyorum