Gönlümle Hasbihâl Şiiri - Nilgün Öztürk

Gönlümle Hasbihâl

Coştun yine deli gönül,ırmak gibi çağlar mısın
Muhabbet ehl'ine bakıp,boran gibi tozar mısın
Sevdiceğin eller almış,sen oturur ağlar mısın
Söylenmemiş türküleri,yüreğine yakar mısın.

Garip garip öten baykuş,yar'e haber salar mısın
Bilemedim ben nerdeyim,mezarımı arar mısın
Aşk'ın ateşine yandım,maşuk'uma salar mısın
Beni bu topraktan alıp,semalara atar mısın.

Nilgün Öztürk
Kayıt Tarihi : 25.9.2009 05:30:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
ÖNCEKİ ŞİİR
SONRAKİ ŞİİR
Hikayesi:


Dost Kalemler Yanakları saman tozu kaplı Bir çocuğun duasına muhtacım şimdi Otuz metrede kırk yıl yaşanır mı Kaç asırdır buradayım Kapımda zil var mıydı Yollar neden kapalı Neden her mevsim çığ düşer Yazgımın çocukluğuna.........................İbrahim Eroğlu Coşma artık deli gönül, sana sözüm geçmez oldu, Yâr uğruna yaşım aktı, bak yine gözlerim doldu, Görmez misin gül yüzümü, güller gibi nasıl soldu? Alıp saçına gül diye, gonca gonca takar mısın? ........Halenur Kor ..........

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • Mahmut Nazik
    Mahmut Nazik

    eyvallah gönül dostu.... yüreğine sağlık

    Cevap Yaz
  • Emine Tokgöz
    Emine Tokgöz

    Beğeniyle okuduğum çok güzel bir şiir.Kutlarım.

    Sevgiler

    Cevap Yaz
  • Halenur Kor
    Halenur Kor

    Ah, bu gönüllere söz geçirmek mümkün olsaydı keşke.
    Ne yapsan da o bildiğine gider...
    Çok güzel bir şiirdi. Tekrar okumak güzeldi.
    Yazdığım dörtlüğü tekrar ekledim izninizle.

    Coşma artık deli gönül, sana sözüm geçmez oldu,
    Yâr uğruna yaşım aktı, bak yine gözlerim doldu,
    Görmez misin gül yüzümü, güller gibi nasıl soldu?
    Alıp saçına gül diye, gonca gonca takar mısın?

    Hâlenur Kor
    Tam puan. sevgilerimle...

    Cevap Yaz
  • Mustafa Bay
    Mustafa Bay

    'Kendimle Hasbihal' dense olur muydu? Galiba olurdu.. Gönül kim? Gönül ne? Hep düşünürdüm, şiirinizle bir kez daha düşündüm, Nilgün Hanım...
    'Gönül... ' Varlığı soyut... Ama varolduğu kesin... Kalbimiz somut... 'Kalpsiz' deseler, 'yokluğu anlamına gelmiyor...' Nedense sevenin 'kalp olduğu' sanılır... Bana göre 'gönüldür seven...' O zaman kalp=gönül müdür, acaba?
    İnsan, iki temel yapıdan oluşur...: 'Fiziki/bedensel' yapı ve ruhsal yapı... İşte gönül, ruhsal dünyamıza aittir... Kalp ise, bedensel/fiziki yapımıza...
    Sanırım gönül; 'meyyal duyguların, beğeniyle ilgili tercihlerimizin ifadesidir...' Ruhsal duyumların en derinindeki güçtür... Bazen 'itici, bazen çekicidir...' Kalbin eş anlamlısı olmasına rağmen, yürek sözcüğüne daha yakındır...
    Bu kadar akıl yürütmeden sonra, şiire gelelim...
    'Gönlümle Hasbihal' diyor şaire... Yani, ruhsal dünyasının derinlikleriyle, içinde yer edenlerle, yüreğiyle söyleşiden söz ediyor...
    Kâh coşuyor gönlü, kâh gamlanıyor... Sevdiği ile beraber olamamasının gönlünde yarattığı burukluğu dizelere döküyor... Dönüyor, yaşamın 'boşluklarından' söz ediyor... Anlamsızlığından, ölümden, mezardan...
    Duyguların inişli çıkışlı labirentlerinde dolaşıyorsunuz şiiri okurken... Hüzne bulanıyorsunuz... Yaşamın 'sevgiyle anlamlı olduğunu', yarsiz, sevdasız kalmanın, nerdeyse ölüme eşdeğer olduğunu anlıyorsunuz...
    Şiirinizi beğeniyle okudum Nilgün Hanım... Tebriklerimi sunuyorum...

    Cevap Yaz
  • Mustafa Bay
    Mustafa Bay

    'Kendimle Hasbihal' dense olur muydu? Galiba olurdu.. Gönül kim? Gönül ne? Hep düşünürdüm, şiirinizle bir kez daha düşündüm, Nilgün Hanım...
    'Gönül... ' Varlığı soyut... Ama varolduğu kesin... Kalbimiz somut... 'Kalpsiz' deseler, 'yokluğu anlamına gelmiyor...' Nedense sevenin 'kalp olduğu' sanılır... Bana göre 'gönüldür seven...' O zaman kalp=gönül müdür, acaba?
    İnsan, iki temel yapıdan oluşur...: 'Fiziki/bedensel' yapı ve ruhsal yapı... İşte gönül, ruhsal dünyamıza aittir... Kalp ise, bedensel/fiziki yapımıza...
    Sanırım gönül; 'meyyal duyguların, beğeniyle ilgili tercihlerimizin ifadesidir...' Ruhsal duyumların en derinindeki güçtür... Bazen 'itici, bazen çekicidir...' Kalbin eş anlamlısı olmasına rağmen, yürek sözcüğüne daha yakındır...
    Bu kadar akıl yürütmeden sonra, şiire gelelim...
    'Gönlümle Hasbihal' diyor şaire... Yani, ruhsal dünyasının derinlikleriyle, içinde yer edenlerle, yüreğiyle söyleşiden söz ediyor...
    Kâh coşuyor gönlü, kâh gamlanıyor... Sevdiği ile beraber olamamasının gönlünde yarattığı burukluğu dizelere döküyor... Dönüyor, yaşamın 'boşluklarından' söz ediyor... Anlamsızlığından, ölümden, mezardan...
    Duyguların inişli çıkışlı labirentlerinde dolaşıyorsunuz şiiri okurken... Hüzne bulanıyorsunuz... Yaşamın 'sevgiyle anlamlı olduğunu', yarsiz, sevdasız kalmanın, nerdeyse ölüme eşdeğer olduğunu anlıyorsunuz...
    Şiirinizi beğeniyle okudum Nilgün Hanım... Tebriklerimi sunuyorum...

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (34)

Nilgün Öztürk