Gönlüme Veda Şiiri - Efendi Baykuş

Beyaz bulutlara esir olan gök
Senin için yağan kar zerreleri
Kefeni örtünmekte olan orman
Sana bana hasret kaldı mimoza

Gözlerin, kalbinin şeffaf aynası
Doyamıyorum masmavi aynaya
Göremiyorum seni sonsuzlukta
Bul beni mimoza, bulamam beni

Suskunsunuz yine,dünden bugüne
Bir selamını çok görme zalime
Aldırma benim dermansız halime
Sarsan beni açacağım sana kalbimi

Zamanımız daralıyor mimoza
Yollarımız ayrılacak mı yoksa
Kavuşmadık ki, ne gerek vedaya
Bakma ardına, unutamam yoksa

Bu günler bana bir deste hatıra
Zaman dursada ayrılık olmasa
Pek mümkünmüdür bilmiyorum ama
Sanırım son baharda gönlüme veda...