Ey! benim Sultan-ı Meşkim
Seni sevmişim bir kere
Yüce Rabbime şükrüm bir değil,
Yüzbinlerce kere
Anladım ki bunca yıllarım
Geçmiş beyhude yere
Şu gönlüm,gönül olsaydı
Düşermiydim bu hallere
Bak gör ki, gönlüm utandı
Yıllar sonra kendisinden
Affetmemi bekleyip durdu
Saf,temiz yüreğimden
Bunca çektiklerim onun hep
o, haylaz gözlerinden
onu,nasıl affederim
Bu can çıkmadan tenimden
Kayıt Tarihi : 11.9.2007 00:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!