Gönlüme Sitem Şiiri - Ahmet Yüksel Şanlı Er

Kızar’ mısın gönlüm, sana biraz sitem etsem.
Kızar’ mısın bana?
Ben senin yüzünden yaşadığım, şu dünyama küstüm çünkü.
Kader dedim kendimi bu sözlerle avuttum.
Sebebim sen olduğun halde.
Ben hep!
Senin yönlendirmelerine uydum.
Seni bir şey biliyor sandım.
Senin yüzünden, dermansız dertlere düştüm.
Ah gönlüm ah ben!
Çok geceleri senin yüzünden gizli, gizli ağlıyorum şimdi.
Ne dersin!
Kızar’ mısın gönlüm, ben sana sitem etsem.
Kızar’ mısın gönlüm?
Senin, bana yaptırdıkların karşısında
Ah desem vursam,
Vursam yumruklarımı, dolu, dolu bağrıma..

Gönlüm sendin bana yol gösteren.
Sendin bana, şöyle yap böyle yap diye emirler veren.
Sendin beni, yönlendiren.
Şu zavallı garip bi- çare adamın başına dertler saran sendin...

Şimdi üzülüyorum.
Ben kılı kırk yaramadım, sana uydum.
Bak kan çanağına döndü ağlamaktan bıkan gözlerim.
Gönlüm.
Şu adamı yıllardır ağlattın, perde düşürdün gözlerinin önüne.
Ne istedin benden gönlüm!
Söyle?
Neden yaptın, bunları sen bana.
Baksana şu bitmiş halime.
Gönlüm.

Gönlüm, seni
Dost bildim bağrıma bastım.
Amma sen hiçbir zaman doğru yönlendirmedin beni.
Hep eğriyi, doğru gösterdin.
Hayatımdan, yaşamaktan bıktırdın, her şeyden bezdirdin gönlüm beni.
Ve!
Ben ağladım, sen seyrettin.
Düşünmedin, sen benim bu günlerimi.
Gönlüm!
Farklı bir insan yaptın beni.

04 Nisan 2016
Antalya