Gönlüme Kurduğum Mindere Gel Yaslan Zîn

Gönlüme kurduğum
mindere gel yaslan Zîn,
gel yaslan içimdeki yaraya.
Belki biter,
bu ağızlardaki hüzün
yüreklerdeki acı.

Sonra dolandır saçlarını gözüme Zîn,
Aşık Veysel olayım,
dağıtayım tüm gönülleri parmak uçlarımla.

Dolandır gözünü yüreğime Zîn,
Evdelê Zeynikê olayım,
kanadı kırık bir turna rehberlik etsin bana.

Ve dokun gönül gözüme Zîn,
Homeros olayım,
sokakta gönül falına bakan bir teyzeyi anlatayım.

Anlatayım Zîn,
tüm karanlıkları aydınlığa.