Gönlüme Huzur Veren Gelincik

Karşımdaki duvar dibinde, yedi koldan salkım saçak
Bakire bahçemde boy veren
Yıldızların göz kırpışından
Daha güzel
Bir ömür öpülesi
Dalları çatal matal
Güneş'ten yedi rengi çalan
Mor, mavi, sarı, turuncuyu ezip
Kendini kırmızıya, yeşile
Yani renklerin en alasına boyan
Hep yüzüne bakıyorum
Yaralı
Gönlüme huzur veren
Al gelincik
Gözlerimi kısıp uzaklara dalarak
Sılamı hatırladıkça, baştanbaşa özlem kesiliyorum

İnce narin boylu
Kızgın güneş altında
Kızıl rengiyle gözler kamaştıran
Bakışı
Hasretle sızlayan içime çağlayan
Yanakları kızıl gelincik
Düşlerimin patikasında
Sessizliğe gömülen
Çığlıklarımı
Bereketli EGE coğrafyasında
Zeytinlikler arasındaki
Toprak yollarda
Karaburun Saip'te
Deniz ufkundan akıp gelen
Bodrum Koyu'na vuran dalgalarala buluşturan
Yol bilmezlerin yüzden! Hep hırpalanan benim, bu benim kaybım

Bu toprakların görkemli
Gelinciği
Hangi şehirde
Hangi köyde
Hangi kırda
Hangi bahçede olursan ol
Aynı duygularımla seveceğim seni

Kızıl gelincik bak dinle
Şu an yine
Radyomda içli bir türkü çalıyor
Sussuyorum boğulurum
Haykırıyorum
Fakat beni duyan yok
Olsun, bir daha haykırıyorum bir daha
Özleyip gidemediğim
Kağızman'a olan hasretimi
Sana olan tortulanan sevgimi
Bir çivi gibi çaktım içime, hep içimde kalsın hep içimde

Mehmet Çobanlğlu
23.05.1925
Karaburun/ Saip