Gönlüme Hüzün Düştü Şiiri - Hamza Köse

Bugün gönlüme hüzün düştü…
Gözlerimde çiğ, yüreğimde aşkın vardı.
Şehrin ıssız sokaklarında
Yalnızlığa bürünmüş zifiri karanlık;
Esen rüzğarın uğultusunda ise sitem vardı.
Ve kaderim avuçlarımda,
Bana bakakalmıştı.
Hüzünlenince insan gitmek gelir aklına,
Gitmek, gidebilmek…
Bir esrarın içinde eriyebilmek…
Sebebi ne bilinmezdi.
Sana sevdam çoktu,
Aşka gücüm yoktu.
Ve hayat, bir bozuk para gibi
Dönüp duruyordu.
Şimdi oturmuşum kalenin burçlarına,
Bir türkü tutturmuşum ağlamaklı.
Bir gün doğuyor üzerime,
Yeni umutlar besliyor yüreğime,
Ben seni diliyorum Allah`tan…
Ve düşerim yollara, çok uzaklara
Belki dönmezlere, belki çıkmazlara
Kim bilir beklide kaf dağının ardına.
Unutsan bile beni kalbinde saklar mısın?
Çok geç olmadan geri dönsem,
Hoş geldin diyip boynuma sarılır mısın?