Gönlüme hüzün çöktü kararan akşamlarla,
Yine peşine düştüm yorulmuş kervanlarla,
Bu güzelim dünyada vermeden son nefesi
Bilmem gelecek misin yemyeşil baharlarla.
Gel artık, gel sevgilim, ömrüm boşa geçiyor,
Yüreğim şamdanlarda muma dönmüş, eriyor,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta