Gönlüme fermanım yok Şiiri - Mikdat Bal

Kuru yaprağa dönen, gönlüme fermanım yok
Dağ tepeyi aşarak aştığı göl hayırsız
Kendimi koruyacak, takatim dermanım yok
Bunca yeşillik varken düştüğü çöl hayırsız

Küçücük bir bardakta fırtına estirilmez
Üç günlük dünya için insanlar küstürülmez
Gayesiz bir gidiş ki sonu da kestirilmez
İstikamet rastgele, koştuğu yol hayırsız

Mikdati gitmiyor ki hep kendinden kaçıyor
Her adımda sadece başına dert açıyor
Kendini unutarak el alemi acıyor
Haline ahvaline şaştığı kul hayırsız