Gönlüme de Kırgınım Şiiri - Sezai Efiloğ ...

Doğumdan ölüme kadar sürünen
Fasılalı bölüme de kırgınım
Ele uzun bana kısa görünen
Geri kalan ömrüme de kırgınım.

Bana alışkındı gönlümde sumru
Susamazdı yüreğimde hiç kumru
Bir daha geri gelmeyecek ömrü
Ziyân eden gönlüme de kırgınım.

Neden bu düşmanlık niçindir bu kan?
Bülbülü müşkül durumlara sokan
Yabancı ellerin bağında kokan
Boyun büken gülüme de kırgınım.

Ebedi yaşamak geçti gönlümden
Korkum büyük Cehennemin zulmünden
Kavga döğüş yapmasamda ömrümden
Huzur çalan bölüme de kırgınım.

Efiloğlu ölüm nedir bilmeyen,
Dokuz canlı insân vurup ölmeyen.
Bu gün beni es geçipte gelmeyen,
Ele gelen ölüme de kırgınım