O giden sevgilinin vefasızlığını,
O yokluğunu hayalimde canlandırırken,
Tanrının öfkesine çarpılmış,
Zavallı bir kul gibi,
İçten içe kendi kabuğumda kururum.
Sanki gizli bir hüznün,
Gizemli gölgeleri sararken içimi,
Ayağı kayan bir çocuk
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Devamını Oku
Kadar şaşkınım, bilemedim
Düz yolda yürümenin imlâsını
Kanayan dizlerime bakıp da
Ağlamayı öğrenemediğim gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta