Gönlüme Şiiri - Hacer Gülten Ataalkın

Gönül bir bilmecedir; çözmeye bilek gerek; Bazan azgın bir nehir,geçmeye yürek gerek, Bir ipek çilesidir; seçmeye dilek gerek... Gönül,gönül ah gönül; Sevda sana taht gönül! Kah saraylarda yaşar; Başında tacı gönül; Bazen viranelerde; frakirler harcı gönül; Kutupta hurma olur,Halepte,karcı gönül... Gönül,gönül ah gönül, Kalpler sana taht gönül... Kah dünyalar tatlısı bir sülün boynu ister! Kah sımsıcak,vefalı bir ana koynu ister; Gönlüm cüce olsada,yarini boylu ister... Gönül,gönül ah gönül; Rüya sana yar gönül... Rüyalar ülkesinde sultan olur salınır; Bir şirin koy gibidir; sahilinde kalınır, Bazen de girdap olur; Boşluğuna dalınır... Gönül,gönül ah gönül; Dünya sana dar gönül... Kah gül olur açılır,kah dökülen yapraktır; Kah kaya gibi serttir,kah vefalı topraktır; Bazen elle tutulur,bazı zaman seraptır... Gönül,gönül ah gönül; Kalpler sana taht gönül... Bir demir kapıdır ki; açıpta giremezsin! Sonsuzluk kadar uzak,bakıpta göremezsin; Gönül öyle bir denklem; Bilgiyle çözemezsin... Gönül,gönül ah gönül, Uyamam bırak gönül...