Sevmeyi utanç saymışken yıllarca
Yönelmedim hiç bir mutlu amaca
Belki bulmadı bir seven, kanımca
Gönlümden ayrı yaşadım ömrümce
Aşılmaz dağlar kadar zordur diye
Uzanamadım bir türlü sevgiye
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
