Gözlerimde Yaş,kalbimde Sızı

Gözlerimde yaş, kalbimde sızı,
Yitirdim ben umut dolu yılları.
Bir zamanlar güneşle dans eden hayaller,
Şimdi gölgelerde saklanmış izleri.
Hüzünle sarmalanmış bu eski sokaklar,
Her adımda geçmişin yankısı,
Kayıp bir melodinin ardından koşar gibi,
Ama her nota biraz daha uzaklaşıyor benden.

Rüzgarla savrulur her bir sözü,
Zamanın ellerinden kaçan fısıltılar gibi.
Hatıralar döner her bir köşe başında,
Fakat hiçbiri eski sıcaklığı taşımıyor artık.
Her rüzgar, bir eski hikaye anlatır,
Ve her kelime biraz daha yitip gider,
Sanki unutulmaya mahkum bir sevdayı
Sessizce toprağa gömer gibi.

Bir umut fısıldar eski duvarı,
Belki de duvarlar, unuttuğumuz sesleri saklar.
Kimi zaman bir çocuk gülüşü,
Kimi zaman bir vedanın hüznü.
Ama her biri, ruhumun derinlerinde bir iz bırakır,
Her fısıltı, içimde yeniden doğmak için
Bir fırsat arar, bir umut ışığı arar,
Ve ben, kırık duvarların ardında o ışığı beklerim.

Gözlerimde yaş, kalbimde sızı,
Yitik zamanın içindeki gölgelerle savaşır.
Bir ses, bir dokunuş arar ellerim boşluğa,
Ama her şey, kaybolan bir rüya gibi gelir.
Belki de umut hâlâ var,
Bir sabahın ilk ışıkları gibi belirsiz,
Ama içinde yaşamı barındıran.
Belki de beklediğim, o fısıltının ardında saklı,
Eski duvarların ardında kalan
Bir sırrın gölgesinde yaşayan bir umut.

Rüzgarla savrulur her bir sözü,
Ama belki de her savruluş,
Bir başka başlangıçtır.
Yeni bir yola çıkmak için,
Geride kalanları bırakmak gerek,
Her ne kadar zor olsa da.
Ve rüzgarla gelen her yeni nefes,
Kalbimde bir iz bırakır,
Bir umut fısıldar, uzaklardan.

HÜZÜN GEMİSİ-AHMET NEJAT