Gönlümdeki Sen Şiiri - Sami Akman

Bilemezdim ayrılığın bu kadar acı olacağını,
İçimdeki sensizliğin beni karanlığa gömeceğini,
Razı olurmuydum hiç böyle bir ayrılığa,
Gönül verdiğim sevdiğimsin, bırakma diyemedim.....
Ömür boyu sürecek sevgimiz diyorduk oysa,
Neden umursamazdık birlikte olunca hiçbir şeyi,
Üleşirdik bir elmanın yarısı gibi yaşadığımız her şeyi,
Lâleler, sümbüller verirdik birbirimize oysa.....
Vakit yetmezdi sevgiden yana sohbete başlayınca,
Ağarmaya başlayınca tan yeri şafaklarda,
Razı olmazdık gecenin bitip güneşin doğmasına,
Gönlümüz birdi, her şey vardı sevgiden yana içinde.....
Ölürüm sana diyorduk birbirimize delice,
Ne büyük bir sevgiydi bu, yüreklerimiz birleşince,
Lanetler okurduk kötülüklere, sevgiyi bilmeyenlere,
Üzülürdük, ya bir gün gelirde ayrılırsak diye.....
Meltem rüzgarları gibi fısıldaşırdık konuşurken,
Dayanılmaz bir haz alırdık sevgimizi söylerken,
Eleme yer yoktu aramızda, gülümsemekti andımız,
Dayanılmaz olurdu bize olası bir ayrılığımız.....
Erken değil vaktinden sonra gelendin,
Lale bahçeme sevgi güllerini ekendin,
İçinde, yüreğindeki sevgi odanda bana yer verendin,
Cezası ağır oldu, idam sehpasında ipi çeken sendin.....
Ellerin dert görmesin, yeterki idam ipimi sen çek,
Sehpadan düşünce ayaklarım, savrulmasın bedenim,
Ellerinle tut, başkası dokunmasın sakın,
Veda et, sakın akmasın göz yaşların.....
İlk ve son oldu bu sevgi, biliyorum dolmaz yeri,
Lanet etmiyorum, kader cezalandırdı beni,
Ellerimle yaktım kendi kendimi,
Nedir bilemedim, içimdeki acının sebebi? .....
®©