Gurbete gidince ey deli gönül,
Sılada kim ağlar nerden bilirsin?
Sanırsın yad elin her çiçeği gül,
Hal gurbet elde niye kalırsın?
Dağlar aramızda sıralı durur,
Sılanın hasreti gönlüme vurur,
Gam, kasavet ile hayatın erir,
Gamdan kasavetten ne ders alırsın?
Bülbülü koymuşlar altın kafese,
Sıla diye ötmüş, nefes nefese,
Kulak ver sıladan gelen her sese,
Belki o ses ile mutlu olursun!
Türkü de, şiir de, nağmede sıla,
Gurbette bir günüm, bedeldir yıla,
Hasretlik olmasa, gönül ne ala,
Bir gün o sılana mutlak gelirsin!
Mevla’m kavuşsun bu hasret çekenler,
Hasreti zaman, yola ekenler,
Belki gelir deyi yola bakanlar,
Sabreyle ki umduğunu bulursun!
ERDEMLİ-2008
Cafer AKSAY
Kayıt Tarihi : 24.1.2015 16:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Gurbeti gönlünde yaşayan dostlara seslenmeye çalıştığım bir çalışmam.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!