Gönlümdeki Fırtına ! Şiiri - Muharrem Pala

Bir gülüşüne bir de bakışına
Başladı gönlümdeki fırtına

Gelmez oldu geceleri uykum
Günden güne arttı sana olan tutkum

Çok istedim olmadın bir türlü sevgilim
Şiir yazmak oldu benim tek tesellim

Yıllardan beri senin bu aşka katkın
Sayende şimdi bir Mecnun yarattın

Çok zaman iki çeşme aktı iki gözüm
Seni beklemekmiş meğerse tek çözüm

Anladım fedakarlık istiyormuş seni sevmek
Geçte olsa bana dönüşünü kutlamak gerek