Silindi o gün bütün ilhamım
Onunla gitti bütün benliğim
Ah,gönlümdeki davetsiz misafir!
Önümden geçtin dün yine.
İçin için kavruldum,yutkundum sessizce
Nergislerin boynu bükük kaldı ellerimde
Hasret sancılarına tutuldum güzelim.
Şimdi çaresizlik içinde düşündüğüm sensin.
Sen acı çekmek nedir bilmezsin.
Bilir misin,yaşarken ölmek nedir?
Say ki,dalgaların koynunda vurgun yedim
Tut ki,yaz ortasında dolu yağdı gönlüme
İnan ki gülüm kaybolmuşum yokluğunda.
Yalvarmaksa,yalvarıyorum uzan elime
Bak; gözlerim ağlıyor gözlerinde
İşte çıldırıyorum güzelim,özleminle.
Sen söyle meleğim,sen çiz rotamı
Koynunda kırık bir yelken farzet beni
Kaç gece bekleyeceğim dönüşünü,
Daha kaç karanfille gözleyeceğim yolunu..
Başımı hangi taşlara vurayım
Hangi fırtınalarda can vereyim.
Anlamaksa anlamıyorsun,acımıyorsun
Bense,yine diz çöküp el açmışım
Sevginin sadakasını bana ver güzelim.
Kayıt Tarihi : 28.9.2006 22:21:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Yakalandın.Eskiden okurdun, artık şiir de yazıyorsun öyle mi?
Yazdırıyorlar işte.Karanfil ateş demektir, acı demektir.O yıllarda karanfilimiz hiç olmadı.Acımız da ateşimiz de haddinden fazlaydı değil mi?
Bak yine hatırladım işte.Seneler de geçşe üstünden yüreğimin bir köşesinde kırıntılar kalmış.
Sen de hatırladın umarım.İrtibatı sağlayalım.Adım adresimdir.
Şaire saygıyla...Nurdan Ünsal
TÜM YORUMLAR (3)