Bir gönül var içimde, kırık ama sağlam,
Her sızısında susar, ne serzeniş ne kelam.
Vefanın adıdır o, ne unutur ne satar,
Bir kez sevdiyse eğer, sonsuza kadar yârdır.
Zaman geçer, dost gider, kalan gölgedir belki,
Ama gönül bilir hâlâ, kim gerçek kim geçici.
Kadın ve adam oturuyorlardı
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Devamını Oku
Uzakta beyaz dağlar vardı
Gara girmek üzereyken Barselona-Madrid treni
Kadın üzgündü, üzgündü, üzgündü
Adam düşündü, düşündü, düşündü
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta