Gönlümde Kaç Sevda Öldü de Gitti

Dudak bükme harap gönlüme bakıp,
Senden önce kaçı geldi de gitti.
Ruhuma kahreden bir yangın yakıp,
Bağrımı hicranla deldi de gitti.

Saçlarımda karlar, gözümde yaşlar,
Eridi, tuz oldu bağrımda taşlar,
Yuvadan uçarken o göçmen kuşlar,
Kalbimden sevinci aldı da gitti.

Taşlaşmış kalplerdi karşıma çıkan,
Hicranlardır beni genç yaşta yıkan,
Aslında faniymiş zaman ve mekân,
Yıllar ümidimi çaldı da gitti.

Önce masumdular, sonra da zâlim,
Birden hazan geldi, kırıldı dalım,
Hicranla perişan olunca hâlim,
Çoğu alay edip güldü de gitti.

Kalpler kırılınca kopar kıyamet,
En acı sözlerle başlar şikâyet,
Sevginin yerini alınca nefret,
Sevda çiçeklerim soldu da gitti.

Bir hevesmiş meğer çoğunda sevda,
Kötü aldanmışım amma ne fayda,
Yok artık maziden şimdi bir seda,
Gönlümde kaç sevda öldü de gitti.

22.02.1997