Ey sevgili!
Sensiz de
Senli de
Yaşmak,
Kederli mi kederli.
Aya benziyorsun besbelli.
Bazen
Bana uysalca yaklaşıyorsun
Bazen de benden
Sessizce uzaklaşıyorsun.
Gönlümün topraklarında
Gelgitler yaratıyorsun.
Sahi bu huyunu aydan mı alıyorsun?
Ona ne kadar da benziyorsun.
Bana yaklaştığında
Gönlümün topraklarını sevincin basıyor.
Benden uzaklaştığında
Üzüntün artıyor.
Gönlümde gelgitler yaratan ayım,
Beni hayata bağlayan varlığım.
Sensiz de
Senli de
Yaşmak
Kederli mi kederli.
Aya benziyorsun besbelli.
Hayrullah Gülsün
Kayıt Tarihi : 2.12.2019 23:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!