Gönlümde çıkma sultanım. Şiiri - Cevat S ...

Bir ismin Muhtar idi
Alem hep onda var idi
Derdine düşen pır zar idi
Gönlümde çıkma sultanım.

Mislinde güzel görmedim
Sensiz bir yere gitmedim
Sensiz bir cana bakmadım
Sel olup coşup akmadım
Kapında kovma sultanım.

Elimden tutup atı nara
Sensin benim ahu zarım
Gel derdime eyle çare
Berbati bilmez namus arı
Sensin benim serdarım.

Sen kurdun bu düzeni
Terazi türlü mizanı
Arştan sen kovdun şeytanı
Güznen gördüm Hakk Sübhanı
Berbati'yi af et sultanum.

Muhtar’ın methi buraya geldi
Gözlerimde kanlı yaş doldu
Gül gibi yüzüm soldı
Yere düştüm kalmaz oldum
Senden gayri yok sultanım.

Sözümü ben burda kestim
İhsan eyle ey ya dostum
Aşkına düştüm mestim
Senin için gönlüm hasta
İkram eyle ey sultanım.

Methin dilnen söylenmez
Lütfüne akıl ermez
Kimse senin sırın bilmez
Seni seven asla solmaz
İhsan eyle ey sultanım.

Divanlar söyler her anı
Bilir şerefi şanı
Senden gayri yok cenanım
Bütün alemlerin lokmanı
Şifa eyle ey sultanım.