Gönlümce İstanbul Şiiri - Yaprak Hatice

Bir İstanbul görmedim gönlümce
Gümüş kanat çırpışlardan yüzüme vuran yalnızlıklar,
Babamdan yadigar görmüş geçirmiş.

Yabancı salkımlar altında sözcükler,
Yağmuru toprak kokusuz geceler,
Gönülsüz geçen lekeli vapurlar,
Ne şiir ne şair
Ömür gurbet tünelinde suskun bir gölge.

Ne zamandır,
Ne zamansız,
Ne Sultan Ahmet dualar,
Ne Dolmabahçe seyirler,
Ne düşler içinde bir çay içimi Ortaköy’de.

Bir İstanbul görmedim gönlümce
Dört duvar katıksız uyku sersemliğinde,
Çığlıksız korkaklıklardan sığıntı konuk,
İki kaşık sürgün çorbası kuru toprak üstünde.

Bir İstanbul görmedim gönlümce
Galata üstünde genç babam,
En tasasız manzaram.

Geceyarısı bülbül öter penceremde,
İstanbul’da ölemedim gönlümce