Gönlüm yarin aşkı demiyle ne yapacak!

Yine süküt etmek geliyor sinemden heyhat
Dil sussa, gönül durmuyor her nasılsa, tevdi etmek geliyor ruhum feryatta
Gam değil figanım,hıçkırıklara ram olmuş bu yürekle ben şimdi neyaparım
Gönlümün firkatiyle yanar ağlarım, kim duyacak ki hesabı ben kime sorayım

Söylenme ey gönül,nefsin sadıksa
Zafiyetlerini terk edecek kadar ehil ve eşkali sadkat için hakkı aşk ile anarsa
Bir nedameti zikretmeden durursa, sevdanın terennümüyle narı kalben solursa
Zikrin ve ecrin müşahhaslığında takvayı vesileler için cehde vasıl olursa unutma

Bu hali fakirliğim söyle neylesin
Dile gelen ne varsa tefekküre tabi olmadan nasıl serdedilsin, edeple içiçesin
Afat bizzat nefsinden tebarüz edecektir yakinen bilesin, kimseye seslenmeyesin
Narı neyleyim ve hevesiyle nasıl şevki suhulete ereyim, gönülden söyleyeceksin

Yaşamak var olmak değildir anla
Hiç kuşkusuz aklını kullan hakikat yolunda, aşk ve sevda koklanacak yakında
Ne hevesler yeksan oldu bak sonunda, nefsine zülmetmek söyle kimin umurunda
Ölüm ne demektir derinden bir halini yokla, şayet elhak inanmıyorsan aşkyaşama

Canı canana kurban eğleyen gelsin bu yola
Nefesin aşk için vicdanında nasibini bekliyor unutma,fevkalade ülvi bir umutla
Dil söylenir, nefs zafiyet içinde olsa dahi kimindir, kalbin bizzat sahibinindir yaşa
Can canandır, ihsan en mükemmel azığındır, inşirah elzemdir azmiyle onu kokla