Geceler yaşanır hep...saat saat..
an....an.....
....................................................! !
Saat dokuz..
sana acılarımdan sözetmek istemiyorum....
kalem elimde adeta kanatlanmış,
çalakalem yazıyorum,
mum titrek alevlerle yanıyor...benim gibi..!
ve beynim düşünüyor..
gönlüm seni özlüyor..!
Saat on..
yorulmadı parmaklarım..kalem gibi..
ama ak kağıtlar esnemekte,
sigaramın dumanı gibi,
gün tükenmekte..
karanlığın uğursuz kolları boynuma dolanıyor..!
bir yıldız kayıyor,
dilek tutmam gerek..!
gönlüm seni özlüyor...!
Saat onbir..
bir cankurtaran geçiyor sokaktan,
hangi acılara koşuyor...kimbilir..?
karanlık caddeler hangi kötülüklere gebe,
hangi uykunun neresindesin....
gecenin hangi rengindesin...
gönlüm seni özlüyor...!
Saat oniki..
gün bitiyor artık,
kocaman bir yirmidört saat..
kulak zarımı parçalıyor,
geri gelmeyecek olan gecenin sesi...
ve yarın olacak birazdan..!
o hiç gelmeyen...yarın..
gönlüm seni özlüyor..!
Saat oniki sonrası..
yani gecenin ilk yarısı,
oniki saat ara verecek ikinci yarıya..
şimdi ara verip rakıya,
uykuya varmak zamanıdır..
o çok sevdiğim sana,
kavuşmak zamanıdır...
gönlüm seni özlüyor...! !
Yusuf KoçKayıt Tarihi : 8.8.2004 09:17:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!