Gönlüm Sende Şiiri - İsmail Malatya

GÖNLÜM SENDE 18/06/1995

Bilesin ey güzel bu deli gönlüm
Bir yabancı gibi dursan da sende,
Beni hakir görüp,böbürlenerek
Kibirden kendini kursan da sende.

Ne yapsam vazgeçmez,sendedir gönlüm
Daha da bağlanır,çektikçe zulüm,
Kessen paramparça,hep dilim dilim
Alıp yerden yere vursan da sende.

Muhtaç değil tahtına,ne de tacına
Aşktan katlanmakta bütün acına,
Götürsen de beni darağacına,
Çekip de alnımdan vursan da sende.

Her gün hırslanmakta,sanma bezmekte
Bu aşkta manevi huzur sezmekte,
Gaye Hakkı bulmak çölde gezmekte
Çalıp taştan taşa,kırsan da sende.

İSMAİL MALATYA